«Αν δεν αρχίσεις τη θεραπεία τώρα, έχεις ζωή τρεις μήνες το πολύ», είπαν σ’ ένα συγγενή μου που πήγε για μια εγχείρηση ρουτίνας και η βιοψία έδειξε καρκίνο. Κι αυτό, παρόλο που όλες οι άλλες εξετάσεις –αιματολογικές, αξονικές και δε συμμαζεύεται- δεν έδειχναν τίποτα, παρόλο που ο ίδιος αισθανόταν μια χαρά, χωρίς να έχει καμιά ενόχληση. Μόνο και μόνο από ένα απότελεσμα βιοψίας έπρεπε κατά τους γιατρούς να υποβληθεί σε μια τοξικότατη θεραπεία με όλα τα παρεπόμενα –πτώση μαλλιών, εμετούς, κρεβατώματα…. «Αλλιώς πεθαίνεις…» Πήγε σε πολλούς άλλους γιατρούς, τους πλήρωσε αδρά. Όλοι κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα: χημειοθεραπεία. Μόνο ένας γιατρός βρέθηκε που δέχτηκε απλώς να τον παρακολουθεί κάνοντας του εξετάσεις σε τακτά διαστήματα για κανά δυο χρόνια προκειμένου να αποκλειστεί η πιθανότητα καρκίνου. Όπως καταλάβατε, ένα χρόνο τώρα μετά, ο συγγενής μου ζει, δεν πέθανε, και όλα πάνε καλά. Οι εξετάσεις δε δείχνουν τίποτα απολύτως.
Αυτούς τους μήνες αγωνίας τους μοιράστηκα κι εγώ προσπαθώντας να βοηθήσω. Απευθύνθηκα λοιπόν στη γιατρό Juliane Sacher, στείλαμε τις εξετάσεις και η γιατρός αποφάνθηκε: «Δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα». Μας έστειλε και μια ιστορία, πολύ διδακτκή, που τη μετέφρασα ως εξής:
Η ιστορία της γιατρού Sacher
Μεγάλη αναταραχή στο δάσος. Υπάρχει μια πληροφορία ότι η αρκούδα έχει μια «λίστα θανάτου». Όλα τα ζώα αναριωτιούνται ποιος είναι στη λίστα.
Το πρώτο που παίρνει το θάρρος να πάει στην αρκούδα είναι το ελάφι. Και ρωτάει: «Αρκούδα, σε παρακαλώ πές μου, είμαι κι εγώ στη λίστα σου;» «Ναι», λέει η αρκούδα, «είσαι κι εσύ στη λίστα».
Καταγχωμένο το ελάφι φεύγει και γυρνάει σπίτι του. Και πράγματι, δυο μέρες μετά, το βρίσκουν νεκρό.
Η αγωνία των θαμώνων του δάσους ολοένα και μεγαλώνει και η φήμη κλωθογυρίζει γύρω από την ερώτηση, ποιος είναι στη λίστα, και υποβόσκει...
Ο ελέφαντας, εξαντλώντας τα όρια της αντοχής του, είναι ο επόμενος που πάει στην αρκούδα για να τη ρωτήσει αν είναι κι αυτός στη λίστα. «Ναι», απαντά η αρκούδα, «είσαι κι εσύ στη λίστα».
Καταφοβισμένος φεύγει από την αρκούδα. Κι αυτόν τον βρίσκουν νεκρό δυο μέρες μετά.
Τώρα πανικός εξαπλώνεται γρήγορα παντού στο δάσος.
Μόνο ο λαγός έχει το σθένος ν’ αναζητήσει την αρκούδα.
«Αρκούδα, είμαι κι εγώ στη λίστα;»
«Ναι, είσαι κι εσύ στη λίστα»
«Μπορείς να με σβήσεις από τη λίστα»
«Φυσικά, κανένα πρόβλημα»
Πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι. Η επίσημη ιατρική, όπως εξασκείται σήμερα, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να βάζει τους ανθρώπους σε λίστες θανάτου. Είναι στο χέρι μας να βγούμε απ’ αυτές τις λίστες. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη, ψυχολογική υποστήριξη ενδεχομένως. Μα πάνω απ’ όλα πρέπει να μη φοβόμαστε το θάνατο. Σ’ αυτό το φόβο μας, πατά η επίσημη ιατρική, αυτόν τον φόβο μας εκμεταλλεύεται –με το αζημίωτο βέβαια. Είναι δύσκολο το ξέρω. Χρειάζεται προετοιμασία. Προετοιμασία που πρέπει να κάνουμε όταν είμαστε υγιείς, να μάθουμε δηλαδή πως να νικήσουμε το φόβο του θανάτου. Για να μη γινόμαστε βορά των ορέξεων κάποιων επιτηδείων, όταν βρεθούμε σε κατάσταση αδυναμίας, που προσπαθούν να πλουτίσουν από κάθε κύτταρο του σώματός μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου