Πειρατικός FM: Λαριλό λαριλό λαλέρο... Πολλές Kaliniftes

Συνεχίζω την περιπλάνησή μου στη γλώσσα και στη μουσική της Μεγάλης Ελλάδας. Σειρά έχει τώρα ένα θρυλικό, πολυτραγουδισμένο κομμάτι -παραγματικά δεν ήξερα ποια εκτέλεση να πρωτοδιαλέξω... και έβαλα πολλές. Μία σαλεντιανή, από το ιταλικό συγκρότημα Ghetonia, μία καλαβρέζικη, αρκετά διαφορετική γλωσσικά τουλάχιστον, από το ελληνικό συγκρότημα Encardia, κανά δυο έντεχνες, από τον Daniele Sepe και φυσικά δε θα μπορούσα να παραλείψω τη Μελίνα Τανάγρη. Πρόσθεσα ακόμα μια που έχει μια επιπλέον στροφή που δεν έχουν οι άλλες. Το τραγούδι θυμίζει τα παρακλαυσίθυρα της αρχαίας Ελλάδας, όπου ο εραστής ξενυχτάει έξω από το σπίτι της αγαπημένης του, που δεν του ανοίγει την πόρτα, και εναποθέτει στο κατώφλι της το στεφάνι που φορούσε στη γιορτή που μόλις τελείωσε...

Και κάτι για τη μεταγραφή που με παιδεύει αρκετά, καθώς δε διαθέτω γραπτό κείμενο, αλλά κρίνω μόνο απ' αυτά που ακούω, προσφεύγοντας στις γνώσεις μου της ιταλικής, νεοελληνικής και αρχαιοελληνικής γλώσσας, και απ' αυτά που μπορώ να επιβεβαιώσω στο Γκρίκο-Νεοελληνικό-Ιταλικό λεξικό του Antonio Greco (εκδ. Νέα Θέσις 2003). Ενδεχομένως να ύπάρχουν και παρανοήσεις. Όσο για τον όρο Μεγάλη Ελλάδα, τον χρησιμοποιώ αυστηρά με την αρχαιοελληνική γεωγραφική του σημασία -η νεοελληνική εθνικιστική του σημασία θάφτηκε απαξ και δια παντός το 1922! Kalinifta!











Μεταγραφή στο δυτικό ελληνικό αλφάβητο:

Ti en glitséa tùsi nífta ti en ória
C' evó e plóno penséonta se séna
C’ edù ‘mpi sti fenéstra-su agápi-mu
Tis kardiá-mu su nífto ti péna.

Evó pánta se séna penséo
Jatí séna fsixí-mu gapó
Tse pu páo pu sírno pu steo
Sti kardiá mu pánta séna vastó.

[C'esu mai de m'agapise oria-mou
Esu ponise mai pu se mena
mai tsi t'oria axili-su emen' en fise
'na mu pi loja agapi vloimena.]

Kalinífta se fíno tse feo
Pláia su ‘tí vó pírta prikó
Tse pu pao pu sírno pu steo
Sti kardiá mu pánta séna vastó.

Μεταγραφή στο μητροπολιτικό ελληνικό αλφάβητο:

Τι εν γλυκέα τούτη η νύχτα τι εν ώρ(α)ια
Και εγώ (δ)ε(ν) (α)πλώνω πενσέοντα σε σένα
Κι’ εδώ (α)μφί στη φενέστρα σου αγάπη μου
Της καρδιάς μου σου (α)νοίχτω τη πένα.

Εγώ πάντα σε σένα πενσέω
Γιατί σένα ψυχή μου (α)γαπώ
Και (ο)που πάω (ο)που σύρνω (όπου) στέω
Στη καρδιά μου πάντα σένα βαστώ.

[Και εσύ μάι δε μ' αγάπησες ώρ(α)ια μου
Εσύ πόνησες μάι που σε μένα
Μάι τση τ' ώρ(α)ια χείλη σου εμέν' (δ)εν (α)φησε
(ι)να μου πει λόγια αγάπης βλογημένα.]

Καληνύχτα σε (α)φήνω και φέ(υγ)ω
Πλά(γ)ια (ε)συ ‘τι (ε)γώ πίρτα πικρό
Και (ο)που πάω (ο)που σύρνω (ό)που στέω
Στη καρδιά μου πάντα σένα βαστώ.

Νεοελληνική απόδοση:

Τι γλυκειά ειν’ τούτη η νύχτα τι ωραία είναι
Και εγώ δεν κοιμάμαι γιατί σκέφτομαι εσένα
Κι εδώ πίσω απ’ το παράθυρό σου αγάπη μου
Της καρδιάς μου σου ανοίγω τα φτερά.

Εγώ πάντα σκέφτομαι εσένα
Γιατί εσένα ψυχή μου αγαπώ
Κι όπου πάω όπου γυρνώ κι όπου σταθώ
Στην καρδιά πάντα εσένα κρατώ.

[Κι εσύ ποτέ δεν μ' αγάπησες, ωραία μου
Εσύ ποτέ δεν με πόνεσες
Ποτέ τα ωραία σου χείλη δεν άφησαν
Να μου πουν λόγια αγάπης ευλογημένα.]

Καληνύχτα σ’ αφήνω και πάω
Πλάγιασε εσύ γιατί εγώ φεύγω πικραμένος
Κι όπου πάω όπου γυρνώ κι όπου σταθώ
Στην καρδιά πάντα εσένα κρατώ.