Ο Αρθούρος, στα 17
.
ΦΡΑΣΕΙΣ (από τις Εκλάμψεις, μτφ Στέλλα Αλεξοπούλου)
...
Έδεσα σκοινιά από καμπαναριό σε καμπαναριό, γιρλάντες από παραθύρι σε παραθύρι, χρυσές αλυσίδες από αστέρι σε αστέρι, και χορεύω.
...
.
ΒΑΣΙΛΕΙΑ (από τις Εκλάμψεις, μτφ. Στέλλα Αλεξοπούλου)
Ένα ωραίο πρωινό, σ' ένα λαό πολύ τρυφερό, ένας μεγαλοπρεπής άντρας και μια θαυμάσια γυναίκα φώναζαν στην πλατεία: "Φίλοι μου, θέλω να γίνει βασίλισσα" "Θέλω να γίνω βασίλισσα". Εκείνη γελούσε κι έτρεμε. Εκείνος μιλούσε στους φίλους του γι' αποκάλυψη, για βάσανα που τέλειωσαν. Εκστατικοί σφιχταγκαλιάστηκαν.
Και στέφθηκαν βασιλιάδες για ένα πρωινό ολόκληρο που πορφυρά παραπετάσματα κρεμάστηκαν στα σπίτια, και για ένα απόγευμα ολόκληρο που περπατούσαν σε κήπους με φοινικιές.
.
ΠΝΕΥΜΑ (από τις Εκλάμψεις, μτφ Στέλλα Αλεξοπούλου)
...
Όλους μας γνώρισε και μας αγάπησε. Ας τον χαιρετίσουμε, λοιπόν, αυτή τη χειμωνιάτικη βραδιά, απ' ακρωτήρι σ' ακρωτήρι, από την ερημιά της Αρκτικής μέχρι τον πύργο, από το πλήθος μέχρι την ακρογιαλιά, από βλέμμα σε βλέμμα, με δυνάμεις κι αισθήματα εξαντλημένα, ας τον δούμε κι ας τον ξεπροβοδίσουμε και κάτω από τις θάλασσες και ψηλά πάνω στις ερημιές του χιονιού ας ακολουθήσουμε το βλέμμα, την ανάσα, το κορμί, τη ζωή του.
.
ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΙΙ, Πείνα (από το Μια εποχή στην Κόλαση)
...
Ξαναβρέθηκε!
Τι; Η αιωνιότητα
Είναι η θάλασσα
λουσμένη στον ήλιο
...
.
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ (από το Μια εποχή στην Κόλαση, μτφ. Νίκος Σπάνιας)
Φθινόπωρο κιόλας! Μα γιατί να θλιβόμαστε για τον προαιώνιο ήλιο όταν καταπιανόμαστε ν' ανακαλύψουμε το θείο φως, -μακριά απ' όλους όσους πεθαίνουν με τις εποχές.
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου