Το ανόητο Γιούρογκρουπ με τις ανόητες αποφάσεις έχει έναν εξίσου ανόητο προεδρεύοντα!

Από skaigr

«Μέθοδοι χρηματοδότησης ιρλανδικών γαλακτοκομικών συνεταιρισμών από μία ολλανδική οπτική». Αυτή ήταν η μεταπτυχιακή εργασία στην οποία «συμμετείχε» ο επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, στο πανεπιστημιακό κολέγιο του Κορκ της Ιρλανδίας, όπως ενημέρωσαν οι αρχές του πανεπιστημίου την «Κ». Μολονότι το υπονοεί σαφώς στο επίσημο βιογραφικό του, ο κ. Ντάισελμπλουμ δεν έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα «Μάστερ» από το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο. Η μοναδική ακαδημαϊκή του περγαμηνή επομένως είναι το πτυχίο «αγροτικής οικονομίας», που ολοκλήρωσε σε διάστημα έξι ετών στο περιφερειακό πανεπιστήμιο του Βαγκενίνγκεν, το οποίο, όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του, «είναι το μοναδικό πανεπιστήμιο της Ολλανδίας που ειδικεύεται αποκλειστικά στην υγιεινή διατροφή και στο περιβάλλον που ζούμε». Πάντως, στο Κορκ «γνώρισε πολύ καλά τις παμπ της περιοχής», όπως χαριτολογώντας είχε διαβεβαιώσει ξένους δημοσιογράφους στο Δουβλίνο ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών, Μάικλ Νούναν, τον περασμένο Ιανουάριο.

Εκτός από την έλλειψη κατάρτισης στα μακροοικονομικά, συγκριτικά με οποιονδήποτε από τους ομολόγους του στο Eurogroup, ο άνθρωπος που επελέγη να διαχειρίζεται τις τύχες της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη, δεν είχε καν προηγούμενη εμπειρία διοίκησης. Σύμφωνα με το βιογραφικό του, η καριέρα του πριν γίνει βουλευτής περιοριζόταν αποκλειστικά σχεδόν σε συμβουλευτικές και βοηθητικές θέσεις στα γραφεία άλλων βουλευτών και υπουργών, σε τομείς μάλιστα άσχετους περί τα οικονομικά. Εχοντας μόλις τρεις μήνες συνολική υπουργική εμπειρία (!), επελέγη για τη θέση του επικεφαλής του Eurogroup, μόνο και μόνο επειδή όλοι οι άλλοι περισσότερο καταρτισμένοι και έμπειροι υποψήφιοι αποκλείστηκαν λόγω εθνικότητας. Η Αυστρία εκπροσωπείτο ήδη από τον επικεφαλής του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του Εurogroup (EWG), η Γερμανία από τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, η Φινλανδία από τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Ολι Ρεν, η Ιταλία από τον επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, η Γαλλία στόχευε σε μία καλύτερη θέση μετά τις ευρωεκλογές του 2014 και ούτω καθ’ εξής...

Μέσα στους πρώτους δύο μήνες της θητείας του, ο κ. Ντάισελμπλουμ κατάφερε να θέσει εν αμφιβόλω την ασφάλεια των καταθέσεων στην Ευρώπη, με την καταστροφική απόφαση του Εurogroup της 16ης Μαρτίου, για «κούρεμα» από το πρώτο κιόλας ευρώ. Στη συνέχεια ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη για εκείνη την απόφαση, μιλώντας ενώπιον της διάσκεψης των προέδρων του Ευρωκοινοβουλίου, χωρίς όμως να προχωρήσει και στο επόμενο λογικό βήμα της παραδοχής εκείνης. Στις «επιτυχίες» του πιστώνεται επίσης ότι για πρώτη φορά από συστάσεως Ευρωζώνης επιβλήθηκαν περιορισμοί στη διακίνηση κεφαλαίων σε ένα κράτος-μέλος της. Ταυτόχρονα, με συνέντευξή του στους Financial Times και στο Reuters, κατάφερε να βάλει στο «κάδρο» της κρίσης και την πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης, το Λουξεμβούργο, προκαλώντας την μήνιν του προκατόχου του Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ. Με την ίδια συνέντευξη, προκλήθηκε «μίνι κραχ» στα χρηματιστήρια της Ευρωζώνης, αφού υπονόησε ότι το παράδειγμα της Κύπρου, όπου όλα τα ταμειακά διαθέσιμα εταιρειών και οι λογαριασμοί φυσικών προσώπων, άνω των 100.000 ευρώ, εξαϋλώθηκαν, θα μπορούσε να επεκταθεί και σε άλλες χώρες. Οταν εξέδωσε διορθωτική δήλωση ήταν πλέον αργά, ενώ η δικαιολογία ότι δεν κατάλαβε τι σημαίνει η λέξη «template» (πρότυπο), που χρησιμοποίησαν οι δημοσιογράφοι, δεν έπεισε κανένα. Διότι μπορεί να είναι ένας από τους ελάχιστους Ευρωπαίους αξιωματούχους που δεν μιλάει καθόλου γαλλικά, αλλά είναι σαφές ότι είναι γνώστης τουλάχιστον της αγγλικής.

Εξίσου λαμπρές είναι και οι επιδόσεις του στο εσωτερικό της χώρας του, που βρίσκεται σε ύφεση, την ώρα που η «φούσκα» στην αγορά ακινήτων σκάει και οι δύο από τις μεγαλύτερες τράπεζές της έχουν κρατικοποιηθεί. Οπως παραδέχεται και ο ίδιος, δεν θα πετύχει φέτος τους στόχους για τη μείωση του ελλείμματος στην Ολλανδία. Ωστόσο, νέα δημοσιονομικά μέτρα για να διορθωθεί η απόκλιση δεν θα ληφθούν, ενώ οι καταθέτες των ολλανδικών τραπεζών που διασώθηκαν δεν έχασαν τα χρήματά τους. Κάπως έτσι κυβερνάται η Ευρωζώνη, από τότε που αποχώρησε από το τιμόνι της και ο τελευταίος ηγέτης με ευρωπαϊκό όραμα...

Ας μιλήσουμε για μουσική: Σαμποτάζ

Τότε που κυκλοφόρησε ο δίσκος –το 1981- ήμουν πολύ μικρός για να τον εκτιμήσω. Αλλά κι αυτό να μη ήταν, πώς να τον εκτιμήσεις μέσα στον ορυμαγδό των μπουζουκιών και των τσιφτετελιών που κυριαρχούσαν τότε; Ο χρόνος πάντως γι’ αυτό το δίσκο δεν έχει σημασία∙ είναι διαστημικός. Πρωτόλειο για την ιδιόμορφη Λένα Πλάτωνος με καταπληκτικές ερμηνείες: τη Σαβίνα Γιανάτου την αγαπώ πάντα, τον Γιάννη Παλαμίδα δεν τον ήξερα∙ έμεινα όμως άφωνος με την έκταση της φωνής του!  Η Μαριανίνα Κριεζή δίνει ρέστα στους στίχους. Επέλεξα εδώ να παρουσιάσω αυτόν τον πρωτότυπο ερωτικό διάλογο. Όλα τα τραγούδια μπορείτε να τ’ ακούσετε στο γιου-τιουμπ απρόσκοπτα εκτός από το Νο 12 που κάποιοι χρήστες το επεσήμαναν ως ακατάλληλο!!!  Να και μερικοί στίχοι από το «Ραντεβού στην όαση» που τους ξεχώρισα λόγω συγκυρίας:

Έπαθα ηλίαση

με ρίγος και ζαλάδα

να ψάχνω την Ελλάδα

που δεν υπάρχει πια

και τώρα που βραδιάζει

το μόνο που με νοιάζει

είναι τα δυο σου μάτια

στα πράσινα κλαδιά

Τραγούδια:

1.ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΑΛΟΥΝ
2.ΓΑΛΑΖΙΑ ΚΙΘΑΡΑ
3.ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΟΑΣΗ
4.Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ 1'
5.ΠΤΗΣΗ 201
6.ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΜΠΛΟΥ ΤΖΗΝ
7.ΤΟ ΚΟΠΕΡΤΙ
8.ΧΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ ΣΙΝΕΜΑ

9.ΣΑΜΠΟΤΑΖ
10.ΤΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΚΙΤΣΑ
11.ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ 
12.ΑΝ ΜΆΓΑΠΑΣ ΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΩΤΑ
13.ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΙΓΚΟΥΙΝΟΥ

Η ελληνική τραγωδία, πράξη δεύτερη: Κύπρος

Τελικά –τό ‘χω ξαναπεί για την Ελλάδα- ο Samuel Johnson είχε απόλυτο δίκιο: ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων. Αποδεικνύεται περίτρανα τώρα και στην Κύπρο. Το τι πατριωτικές κορώνες ακούστηκαν κι εδώ κι εκεί, προκειμένου ο κόσμος να αντισταθεί και καλά στην απόφαση του κακού Γιούρογκρουπ, δε λέγεται. Για να αποτραπεί τί; Η εκκαθάριση των ένοχων τραπεζών. Για να συγκαλυφθούν ποιοι; Οι απατεώνες που κατασπατάλησαν εδώ κι εκεί τα χρήματα αφήνοντας άδεια ταμεία. Και δώστου πατριωτικές κορώνες: Φταίει η Ελλάδα που κούρεψε τα ομόλογα... Φταίει η Ρωσία που δεν έδωσε νέο δάνειο. Οι τραπεζίτες που έδιναν αλόγιαστα τα δάνεια, δε φταίνε; Οι διοικήσεις των τραπεζών που χάριζαν δάνεια σε φίλους –πολιτικούς, επιχειρηματίες- δε φταίνε; Βεβαίως και φταίνε, και η απόδοση ευθυνών έγινε προσπάθεια να αποφευχθεί με το όχι της κυπριακής βουλής και τις πιρουέτες της κυβέρνησης για εναλλακτικές λύσεις. Όμως, το Γιούρογκρουπ έδωσε τη λύση που έπρεπε: προχώρησε στη χρεωκοπία των τραπεζών προστατεύοντας ταυτόχρονα από τη χρεωκοπία τον κυπριακό λαό: η εγγύηση των καταθέσεων ως 100.000 και το δάνειο των 10 δις. αυτό το σκοπό έχει. Θα γίνει και η εκκαθάριση των τραπεζών και θα δούμε να ξεπετιούνται τα τρωκτικά και τα βαμπίρ που κρύβονταν μέσα.

Το κακό όμως για την Κύπρο έχει γίνει. Η ανεύθυνη στάση που κράτησε η πολιτική ηγεσία έχει κάψει όλα τα διαπραγματευτικά χαρτιά που θα ήταν χρήσιμα για τις αποφάσεις που θα έρθουν. Κυρίως όμως δημιούργησε ένα κακό προηγούμενο: η κωλυσιεργία της πολιτικής ηγεσίας να πάρει μια απόφαση για το πρόβλημα των τραπεζών που παρουσιάστηκε πριν δυο χρόνια, επέτρεψε στους ξένους να ετοιμάσουν ένα κοστουμάκι για το νησί, που ήταν υποχρεωμένο να το φορέσει –στενό, μακρύ δεν έχει σημασία. Και πολύ φόβαμαι ότι, με την ατολμία και την απροθυμία που την διακρίνει, τέτοια κοστουμάκια θα αναγκαστεί να ξαναφορέσει η Κύπρος, και γρήγορα μάλιστα.

Και πρώτ’ απ’ όλα για το θέμα του φυσικού αερίου. Ναι, βεβαίως έχετε αέριο. Τι θα το κάνετε όμως; Θα το πουλήσετε στην Ευρώπη, φυσικά. Πώς όμως θα φτάσει το αέριο στην Ευρώπη; Την απάντηση την ξέρετε, δε θέλετε όμως να την παραδεχτείτε: Μόνο μέσω της Τουρκίας. Εκεί αποσκοπεί και η συγνώμη του Νετανιάχου στον Ερντογάν, αλλά και η δήλωση του Μεντβέντεφ, που ίσως να μην την προσέξατε γιατί εκλιπαρούσατε για βοήθεια, ότι δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά το κυπριακό φυσικό αέριο γιατί έχει ενστάσεις η Τουρκία. Όλα δείχνουν ότι η Τουρκία θα μπει στο παιχνίδι του κυπριακού φυσικού αερίου. Πρίν όμως σας επιτεθεί η ίδια, μήπως σας πέρασε καθόλου από το μυαλό να της επιτεθείτε πρώτοι εσείς και να απαιτήσετε εσείς να μεταφερθεί το αέριό σας στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας; Η Τουρκία έχει υπογράψει συμφωνίες με την ΕΕ, απ’ όλες όμως –εντελώς παράνομα- έχει εξαιρέσει την Κύπρο: κυπριακά πλοία και αεροπλάνα για παράδειγμα δεν μπορούν να χρησιμοποιούν τα τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια. Γιατί το αποδεχθήκατε αυτό; Πιστεύετε ότι δεν θα είχατε την ΕΕ στο πλευρό σας αν απαιτούσατε η Τουρκία να τηρήσει τα συμφωνηθέντα; Ίσως να μην σας ενδιέφερε άλλωστε. Ρωσικά κεφάλαια εισέρρεαν στη χώρα, αφθονία αγαθών υπήρχε,  οι εμπορικές συμφωνίες ΕΕ-Τουρκίας θα σας ένοιαζαν;

Ίσως πάλι να φοβηθήκατε ότι η Τουρκία θα θέσει επι τάπητος το Κυπριακό. Και εδώ ερχόμαστε στο δευτερο κοστουμάκι που ετοιμάζεται. Εντάξει, απορρίψατε το σχέδιο Ανάν –και καλά κάνατε. Που είναι όμως το νέο σχέδιο που θα έπρεπε να παρουσιάσετε; Κι εδώ κωλυσιεργία. Η Ευρώπη όμως έχει χάσει την υπομονή της με όλες τις δυσλειτουργίες που παρατηρούνται στην Ένωση από την αναστολή του κοινοτικού κεκτημένου στη βόρεια Κύπρο. Και το ξέρετε αυτό. Κάνετε κάτι πέρα από το να μένετε δογματικά προσηλωμένοι στην «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία»; Και γιατί αυτό να αποτελεί δόγμα; Τη λύση δύο κρατιδίων με διαφορετική πολιτική και οικονομική κυρίως διαχείριση και μια συνομοσπονδιακή διοίκηση που θα εκπροσωπεί την Κύπρο στην ΕΕ και διεθνώς τη σκεφτήκατε; Ή κάτω από το δόγμα της ομοσπονδίας θα αναγκαστείτε να κάνετε συνεταίρους στο κράτος τους Τούρκους και να πληρώσετε από πάνω και την ανοικοδόμηση των περιοχών των Τουρκοκυπρίων που ούτε ένα ευρώ φόρο δεν έχουν πληρώσει στην Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά με βάση το δόγμα της ελεύθερης διακίνησης πολιτών απολαμβάνουν δωρεάν τις υπηρεσίες του κράτους, όπως τα νοσοκομεία π.χ.;

Τελικά θα αποφασίσετε να πάρετε τις τύχες στα χέρια σας, θα ξεβολευτείτε και θα ξεβολέψετε αυτούς που σας εξουσιάζουν ή θα ξαναζήσουμε τα ίδια πατριωτικά δράματα με τα λαμόγια τους πολιτικούς να υπερθεματίζουν για να σώσουν το τομάρι τους;

Να σας θυμίσω και κάτι από το ποίημα του Αντρέα Σισμάνη που τα είχε πει παλιότερα και καλύτερα:

Ωδή στην Κύπρο

Κύπρος άρρωστη, άρρωστη, άρρωστη,

άρρωστη, άρρωστη, άρρωστη,

άρρωστη, άρρωστη.

[. . .]

Είσαι χρυσοπράσινη μύγα

στα σκατά του Μεμέτη

είσαι το χεσμένο άτι του Ρήγα

τα παιδιά που μας φύγαν,

το σφίξιμο του λαιμοδέτη.

Είσαι λύρα με σπασμένες χορδές

είσαι λίρα για πουλημένες ορδές.

Είσαι λειρί πετεινών σφαγμένων

είσαι πληγή αγαλμάτων θαμμένων.

Είσαι πολυκατοικία με βόθρους

που ξεχειλίσαν

είσαι αηδόνι με όρθρους

που ξεψυχήσαν.

Είσαι το χελιδόνι των χειλιών μου

είσαι το κυδώνι των όρχεών μου.

Είσαι το περιστέρι της Αστέρως

είσαι το νυστέρι

είσαι ο έρως.

Τα πουλιά τα σκοτώνεις

και χαίρεσαι

Τα παιδιά τα σκοτώνεις

και χαίρεσαι

Τους λαιμούς τους στραβώνεις

και χαίρεσαι

Τα όνειρα τα τρώεις

και ρεύεσαι

την coca-cola την καταπίνεις

κι ονειρεύεσαι.

Οι ανθισμένες ακακίες και οι πασχαλιές

πτωμαϊνη της λαγνείας σου.

Τ’ ανοικτά σουπερμάρκετ σου

ανοικτοί οχετοί.

Τα μπλου-τζηνς με τις μάρκες

οι κολώνιες με τις μάρκες

οι φανελίτσες με τις μάρκες

τα παπούτσια με τις μάρκες

μαρκαδόροι των δακρύων σου.

Κύπρος των μίνιμουμ επιδιώξεων

και των μάξιμουμ προδοσιών.

Κύπρος των διώξεων

και των δωροδοκιών.

[. . .]

Αύριο θα ξυπνάς με τα μάτια

πιο θολά

αύριο θα περπατάς με τα πόδια

πιο στραβά

αύριο θα μιλάς με τη γλώσσα

πιο μπερδεμένη

αύριο τα σιφόνια

θα σε κυκλώσουν στη δίνη τους

θα σου εξαρθρώσουν τη φωνή

με τα δικά σου φονικά μπράτσα

αύριο οι ερπύστριες

των παραπτωμάτων σου

θα σου λιώσουν το κορμί

διαλύοντάς σε εις τα εξ ων

συνετέθης: γαίματα

κάτουρα και

περιττώματα.

Αύριο οι ηγήτορες σου πιτσιλισμένοι

με τα μυαλά σου

θα βουρτσίζουν τα κουστούμια τους

με την κομμένη παλάμη σου.

Αύριο οι φίλοι σου λερωμένοι

πλερωμένοι

με τα γαιματοκάτουρά σου

με τα γαιματοπεριττώματά σου

θα σουφρώνουν το φράκο τους

με τα νεκρά σου

ωραία μαύρα φίδια.

Αύριο οι εχθροί σου

ντυμένοι στα καθάρια

γιορτινά τους

θ’ ανοίγουν το δρομο της αποκάλυψης

μεσ’ από τα σκαθάρια

τις μύγες, τα σκουλήκια

της επικάλυψης

των τεμαχίων σου

αύριο η γη σου αντί νερό

θ’ αναβλύζει αίμα στυφό.

Ποια κοπελιά θε να λουστεί

ποιος νιος θα φρεσκοξυριστεί

ποιο βρέφος θα διψάσει;

Αύριο η γη σου

αχνίζοντας πληγιασμένη

θ΄αναδύει τη δυσοσμία

της γάγγραινας.

[. . .]

Κύπρος χτυπημένη ζύμη

στου κακού το σκαλί το μοιραίο

Κύπρος αγαπημένη φήμη

στης καρδιάς μου το φιλί

το τελευταίο.

Κύπρος, ζωή μου

στάσου,

στοχάσου.

Μερικές δεύτερες σκέψεις για την Κύπρο

Κι εκεί που άκουγα –εδώ και μια βδομάδα περίπου- τον Χρήστο Σίκκη να ερμηνεύει εκπληκτικά παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια, τσουπ κι έσκασε το οικονομικό ζήτημα της Κύπρου. Μπρε, σύμπτωση λέω!

Πέρα βέβαια από την πρώτη συναισθηματική αντίδραση, που πάντα έχει ως κοινό παρονομαστή τη σκληρότητα των βορειο-ευρωπαίων και την αθωότητα των νοτίων, ακούγοντας από δω κι από κει, έκανα μερικές δεύτερες σκέψεις για την απόφαση του κακού Γιούρογκρουπ και την απόρριψη της απόφασης από την καλή κυπριακή Βουλή.

Είναι πασιφανές πια –οι Γερμανοί δεν μπορούν να κρυφτούν (έχει βάση το ανέκδοτο «γερμανική διπλωματία»)- ότι το Γιούρογκρουπ στόχευσε στη Ρωσία, ώστε να την κάνει να πληρώσει που έκανε την Κύπρο φορολογικό παράδεισο, αλλά και μαζί της να πληρώσει και η Κύπρος χάνοντας αυτό τον παράδεισο. Για να είμαστε ειλικρινείς το Γιούρογκρουπ δεν έκανε τίποτα άλλο από το να εκφράσει την οργή που εκφράζουμε και μεις οι ίδιοι στην Ελλάδα για όλους τους φοροφυγάδες συμπατριώτες μας που έβγαλαν τα χρήματά τους στην Ελβετία, στο Λιχτενστάιν και αλλού, για όλες τις οφσόρ εταιρίες που εδρεύουν στις Παρθένους Νήσους, που αποδεικνύονται μεγάλες τσούλες στην ιστορία, και αλλού, και εν μέρει αυτό είναι θεμιτό.

Εκείνο όμως που με προβληματίζει ιδιαίτερα είναι η στόχευση της Κυπριακής ηγεσίας. Πού στοχεύει αρνούμενη το κούρεμα των καταθέσεων πάνω από 100.000 ευρώ; Γιατί η παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που προκάλεσε η ίδια η Κύπρος προτείνοντας το κούρεμα και στις καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ και η ανοησία του Γιούρογκρουπ να την αποδεχτεί, έγινε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο: για να αποτραπεί εντέλει το κούρεμα των μεγάλων καταθέσεων. Ποιους προσπαθεί να καλύψει η Κυπριακή ηγεσία;

Η ακόμα μεγαλύτερη ανοησία του Γιούρογκρουπ ήταν ότι δεν προχώρησε στην ανακεφαλαίωση των κυπριακών τραπεζών με τον τρόπο που το έκανε στην Ελλάδα. Τότε οι τράπεζες θα χωρίζονταν σ’ ένα καλό και σ’ ένα κακό κομμάτι, θα διαπιστωνόταν η ζημία και θα μπορούσε να βρεθεί τρόπος χρηματοδότησης. Το βασικότερο όμως είναι ότι θα έμπαινε ο εισαγγελέας στις τράπεζες, θα ρωτούσε που πήγαν τα λεφτά και θα έστελνε στο σκαμνί τον έναν και τον άλλον.

Αλλά ακόμα και τώρα η Κυπριακή ηγεσία, αν το θέλει πραγματικά, μπορεί να το κάνει αυτό, επιλέγοντας τη λύση της χρεωκοπίας και της συνακόλουθης εκκαθάρισης των τραπεζών, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια και το Γιούρογκρουπ και το σουρωτήρι το ευρώ. Οι καταθέσεις που αφορούν τον απλό κόσμο, μέχρι τις 100.000, είναι εγγυημένες. Οι άλλες θα χαθούν, κάποιοι όμως θα απολογηθούν. Μήπως αυτό φοβάται η Κυπριακή ηγεσία; Μήπως στην απολογία συμπεριλαμβάνεται και η ίδια; Αντ’ αυτού και προκειμένου να σώσει το τομάρι της είναι διατεθειμένη να ξεπουλήσει όλο τον πλούτο της Κύπρου –ασφαλιστικά ταμεία, φυσικό αέριο, χρυσό, ναυτιλία, τα πάντα- χρεώνοντας μια για πάντα τον κυπριακό λαό και καταδικάζοντάς τον σε πολύχρονη μιζέρια. Κρίμα!

Ας μιλήσουμε για μουσική: Ελένη Σταμίδου

Τη συνάντησα τυχαία ψάχνοντας το τραγούδι «Θέλω να δω τον Πάπα». Την άκουσα να τραγουδάει οπερέτα, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, αλλά και ένα δικό της τραγούδι. ....Και τη λάτρεψα! Λυπάμαι που δεν την είχα βρει νωρίτερα! 

Θέλω να δω τον Πάπα! (Απόκριες 2013)

Κάτι η εκλογή του νέου Πάπα, κάτι οι Απόκριες και -τσουπ!- το παλιό, πιπεράτο, σατιρικό, τραγουδάκι από την οπερέτα "Θέλω να δω τον Πάπα" του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, που τα δένει όλα μαζί. Πώς; Υπόψιν ότι η κυρία που τραγουδάει δεν θέλει να δει τον Πάπα αλλά τον π. . . . . Καλές Αποκριές!

Τα greeglish: Γιατί γλυκό μου sweet heart?

-Το βράδυ της Ανάστασης ανάβουμε τη λαμπάδα, είπα στο Νίκο από το Σικάγο.

-Εμείς δεν τη λέμε έτσι, μου απάντησε γελώντας πονηρά.

-Και πως τη λέτε, χαμογέλασα γιατί ήδη φανταζόμουν την απάντηση.

-Καντέλα! είπε, και λυθήκαμε στα γέλια.

Πολλοί, επηρεασμένοι κυρίως από τον τρόπο με τον οποίο οι νέοι επικοινωνούν στο διαδίκτυο, θεωρούν ότι τα γκρίγκλις είναι να μεταγράφεις στο λατινικό αλφάβητο τις ελληνικές λέξεις. Αυτό δεν είναι κάτι καινοφανές, τουλάχιστον για όποιον είναι εξοικειωμένος με την γλωσσολογία. Όταν περιγράφεις την ελληνική γλώσσα στο φωνητικό ή φωνολογικό επίπεδο, το λατινικό αλφάβητο χρησιμοποιείς -και όχι μόνο. Για παράδειγμα ο φωνολογικός τύπος │ela│ αντιστοιχεί στους φωνητικούς [éla] και [eλá], δηλαδή στις λέξεις ‘έλα’ και ‘ελιά’ αντίστοιχα. Αλλά και όταν μεταγράφουμε την πρωτοελληνική γλώσσα, δηλαδή την ελληνική γλώσσα πριν το ελληνικό αλφάβητο, όπως αποτυπώνεται στις πινακίδες της κρητομηκυναϊκής εποχής, πάλι το λατινικό αλφάβητο χρησιμοποιούμε. Έτσι λοιπόν αν ο Ξέρξης ήταν γνωστός εκείνη την εποχή θα τον φώναζαν κάπως έτσι: ke-se-rē-kē-sē. Αλλά και κατά καιρούς έγιναν διάφορες προτάσεις για υιοθέτηση του λατινικού αλφαβήτου στην ελληνική, όπως έκανε παλιότερα η Τουρκία για τη δική της γλώσσα.

Τα γκρίeglish όμως είναι άλλο πράμα που δεν έχεί σχέση τόσο με την τυπολογία. Είναι να λες τη λαμπάδα ‘καντέλα’ (από το candle), τα αυτοκίνητο ‘κάρο’ (από το car) ή να μπερδεύεις ελληνικές και αγγλικές λέξεις στην ίδια πρόταση, όπως στο τραγούδι του 1949 που ακολουθεί: ‘Γιατί γλυκό μου sweet heart’. Σ’ αυτή την περίπτωση το αν θα το γράψεις έτσι ή αλλιώς ‘Giati glyko mou sweet heart’, ακόμα κι έτσι ‘Γιατί γλυκό μου σουίτ χάρτ’, λίγη σημασία έχει. Άλλωστε η διάλεκτος του διαδικτύου που χρησιμοποιούμε στην Ελλάδα, γκρίγκλις δεν είναι; Κάνε λάικ (like) αν σ’ αρέσει.

Υπόθεση Παπαγεωργόπουλου: Η Δανάη τώρα δικαιώνεται!

Επιτέλους! Τόσα χρόνια εγκατάλειψης, κατάντιας και μιζέριας στην πόλη. Μόνο μόστρα και βιτρίνα! Και ήρθε η απόφαση της δικαιοσύνης όπως έπρεπε: Ισόβια. Να θυμηθώ εδώ μόνο την κόλλα χαρτιού που είχε τοιχοκολλήσει η Δανάη (κάποια Δανάη) σε διάφορα σημεία της πόλης κάποια προεκλογική περίοδο:

Κύριε Δήμαρχε

Μου είστε πολύ αντιπαθής

Δανάη

Υ.Γ. Πάντα θα θυμάμαι τα σπασμένα πεζοδρόμια όπου περπάτησα και τσαλαβούτησα μέσα στα βρωμόνερα!