25η Μαρτίου. Μετά την παρέλαση. Καφές και κουβεντούλα. Το περιεχόμενο μου το μετέφεραν φίλοι, μια που εγώ δε συμμετείχα, δεν αντέχω τις φανφάρες και τις πατριωτικές κορόνες. Ο παππούς ενός από την παρέα, το 1990, προκειμένου να διευθετήσει κληρονομικές εκκρεμότητες, ταξίδεψε ως την Κωνσταντινούπολη για να βρει τους τίτλους ιδιοκτησίας στα κτηματολόγια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τους βρήκε και του αναγνωρίστηκε η περιουσία του. Τυχερός στάθηκε ο παππούς, τον σεβάστηκαν τα "αγαρηνά σκυλιά". Σε αντίθεση με την "πρόθυμη αρωγό στον αγώνα του Έθνους" Εκκλησία που ποτέ δεν έδωσε πίσω τα κτήματα που της εμπιστεύτηκαν οι άμοιροι ραγιάδες προκειμένου να τα διαφυλάξει δήθεν από τη βουλιμία του κατακτητή. Ααχ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου