Στη Μητέρα των θεών

Αυτή την πρωτοχρονιά θα θυμηθούμε τη Μεγάλη Απούσα, τη Μητέρα των θεών και τα αρχετυπικά της ίχνη, τις αρχαίες ελληνίδες ποιήτριες, φωνές χαμηλές και ξεχασμένες μέσα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία∙ την Μύρτιδα, δασκάλα του Πίνδαρου και της Κόριννας, την ίδια την Κόριννα με τα τραγούδια της για τις γιαγιάδες και προγιαγιάδες ηρωίδες, την Χαριξένη, μια μικρή αναφορά στις κωμωδίες του Θεόπομπου και του Κρατίνου, την Τελέσιλλα και την Πράξιλλα με τους ονομαστούς ρυθμούς τους, την Ήριννα που θρηνεί τη φίλη της Βαυκίδα νεκρή στα δεκαεννιά, την Ανύτη που αγαπούσε τα ταπεινά φυτά, τα ζώα και τους απλούς ανθρώπους, την Νοσσίδα του έρωτα απ’ τους Επιζεφύριους Λοκρούς, τη Μοιρώ απ’ το Βυζάντιο.

Το απόσπασμα από την Τελέσιλλα, αφιερωμένο στη Μητέρα των θεών:

Θεές μου,

ελάτε εδώ απ’ τον ουρανό

και τραγουδήστε μαζί μου

την Μητέρα των θεών

που περιπλανιέται

στα όρη και στις λαγκαδιές

αναμαλλιασμένη και τρελή

Ο βασιλιάς ο Δίας βλέπει

την Μητέρα των θεών

ρίχνει τον κεραυνό

και παίρνει τα τύμπανα

σκίζει τις πέτρες

και παίρνει τα τύμπανα

Μητέρα, πάνε στους θεούς

μην γυρίζεις στα βουνά

μη...

...

τα μοχθηρά λιοντάρια

κι οι άσπροι λύκοι...

Δεν πάω στους θεούς

το μερτικό μου θέλω

μισό απ’ τον ουρανό

μισή απ’ τη γη

και το τρίτο της θαλάσσης

μόνο τότε θα πάω

Χαίρε, μεγάλη βασίλισσα

Μητέρα του Ολύμπου.