Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Λόγια, λόγια, λόγια... Και από δεξιά και απ' αριστερά.

Από δεξιά το παραμυθάκι της εξουσίας και της νομής του εθνικού πλούτου (στους ημετέρους). Από αριστερά οι ανέξοδες φλυαρίες περί λαϊκής εντολής, λαϊκής εξουσίας, λαϊκών συμφερόντων. Κοινός παρονομαστής και των δυο η συντήρηση και η οπισθοδρόμηση.

Μ' αυτές τις σκέψεις, ένα ερωτικό τραγούδι γίνεται πολιτικό:

Πάλι μεγάλα λόγια κι υπερβολές
Πάλι μεγάλα λόγια μου ξαναλές
Όποιος χωρίς δαιμόνους δαιμονίζεται
Πάει μια δεξιά μια αριστερά
Ποτέ δεν πάει μπροστά


Και πώς να πας μπροστά αν δεν έχεις ένα δαιμόνιο να σε παρακινεί, αν δεν έχεις έναν άνεμο να σε σηκώσει, ένα φεγγάρι να σε οδηγήσει;

Χωρίς όραμα η πολιτική οδηγείται σε τέλμα, η δημοκρατία είναι κενή λέξη, η εξουσία ασκείται κρυφά, διαφθείρει και διαφθείρεται.

Ο Νίκος Γκάτσος στα καλύτερά του, εξαιρετικός Μάνος Χατζιδάκις, λατρεμένη Αλίκη Καγιαλόγλου:


Δεν υπάρχουν σχόλια: